Εμφύλιος πόλεμος

Μετά τό τέλος τοϋ Β’ Παγκοσμίου Πολέμου καί τάς αποφάσεις  τών Μεγάλων Δυνάμεων εις τήν Γιάλταν, ή Ελλάς ευρέθη εις τήν σφαΐραν επιρροής τής Μεγάλης Βρεττανίας καί τών Δυτικών Δυνάμεων γενι κώτερον.

Ή Σοβιετική Ρωσία όμως, παρά τά συμφωνηθέντα εις τήν Γιάλταν, δέν παρητήθη άπό τό γενικόν σχέδιον τής κυριαρχίας της είς όλοκληρον τόν κόσμον. Αντιθέτως μετά τήν λήξιν τοϋ πολέμου επεδίωξε  νά έπεκτείνη τήν κυριαρχίαν της όχι μόνον είς τά κράτη τά όποια εύρίσκοντο εντός τής σφαίρας επιρροής της, άλλα καί είς ετέρα εκτός  ταύτης. Οϋτω:

α. Μέ τήν μέθοδον τής άθετήσεως των συμφωνιών, έγκατεστάθη πραξικοπηματικώς είς τάς περιοχάς τάς οποίας είχε καταλάβει κατά τόν πόλεμον καί επέβαλε τό κομμουνιστικό ν σύστημα διοικήσεως είς τάς χώρας αί όποΐαι ευρέθησαν εντός τής σφαίρας επιρροής της.

β. Μέ τήν μέθοδον των δήθεν κινημάτων αντιστάσεως  την άνέξοδον είς Ρωσικόν αίμα δηλαδή μέθοδον τής ύποκινήσεως τών κομμουνιστικών μαζών είς έπανάστασιν προς βιαίαν άνατροπήν τών αστικών καθεστώτων καί έγκαθίδρυσιν υποχειρίων κομμουνιστικών κυβερνήσεων, επεδίωξε νά έπεκτείνη τήν κυριαρχίαν της είς έτερα, εκτός τής σφαίρας επιρροής της, ελεύθερα κράτη.

Τό πρώτον θΰμα αυτής τής ανέξοδου είς Ρωσικόν αίμα μεθόδου ύπήρξεν ή Ελλάς, ή όποια απέφυγε μέν κατόπιν σκληρών αγώνων τεσσάρων ετών τήν θανάσιμον ταύτην άπειλήν έπλήρωσεν όμως τό τίμημα τής σωτηρίας της μέ πολλάς kαταστροφάς καί θυσίας, Ιδιαιτέρως εις αίμα Έλληνικόν.

Ευθύς μετά τήν άπελευθέρωσιν της χώρας άπό τους Γερμανούς  κατακτητάς, τό Έπαναοτατικόν Κομμουνιστικόν Κόμμα της Ελλάδος (τό  έπονομασθέν τότε ΚΚΕ) επεδίωξε μέ τό κίνημα του Δεκεμβρίου 1944  την βιαίαν καταληψιν της εξουσίας διά τοϋ «Εθνικού Απελευθερωτικού  Μετώπου» (ΕΑΜ) καί τοϋ «Ελληνικού Λαϊκού «Απελευθερωτικού Στρα τοϋ» τοΰ (Ε.Λ.Α.Σ.). Μετά τήν άποτυχίαν τού Στασιαστικοϋ τούτου κινήματος έπηκολούθησεν ή «Συμφωνία της Βάρκιζας» τήν 12-2-45, διά  τής όποιας έπεδιώκετο ή οριστική είρήνευσις της χώρας. Ή συμφωνία
προέβλεπε τήν διάλυσιν Ολων των ενόπλων οργανώσεων καί τήν παρά δοσιν τοΰ οπλισμού των, τήν συγκρότησιν «Εθνικού τακτικού Στρατοϋ  καί τήν έκκαθάρισιν τής Κρατικής μηχανής.

Yπό τού Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος όμως, δέν απετέλεσε παραίτησιν των  σκοπών τοϋ στασιαστικοϋ κινήματος. ΊΗτο ό απαραίτητος ελιγμός έξ  αναπόφευκτου ανάγκης τοϋ Κόμματος τούτου, διά νά περισώση τήν
πολιτικήν καί στρατιωτικήν του ήγεσίαν καί διά νά εξασφάλιση χρόνον
προς άναδιοργάνωσιν καί άνασυγκρότησιν των κομματικών καί στρατιω
τικών δυνάμεων του. Καί πράγματι, διά της άμνηστεύσεως τών πολιτικών
αδικημάτων καί τής αναγνωρίσεως τοϋ Επαναστατικού Κομμουνιστικού
Κόμματος ώς Πολιτικού κόμματος, διασώζεται ή πολιτική του ηγεσία καί
τά κυριώτερα ηγετικά στελέχη του. Ευθύς αμέσως δέ, τό Κόμμα τούτο
αρχίζει τάς προπαρασκευάς του διά τήν έπομένην δυναμικήν άναμέτρησιν
προς τελικήν έπικράτησιν, διά τών ακολούθων μέτρων καί ενεργειών:

  1. Εξασφαλίζει τήν διαφυγήν προς τό Παραπέτασμα (Aλβανίαν, Γιουγκοσλαυΐαν καί Βουλγαρίαν) ή τήν άπόκρυψιν εις καταλλήλους περιοχάς τών βασικών στελεχών, τών φανατισμένων οπαδών καί τών ομοϊδεατών οι όποιοι βαρύνονται μέ ειδεχθή εγκλήματα δολοφονιών, διώξεων καί καταστροφών.
  2. Εξασφαλίζει τήν εϊσοδσν προς τό Παραπέτασμα όσον τό δυνατόν περισσοτέρων τμημάτων του Ε.Λ.Α.Σ. μετά τοϋ οπλισμού των καί ρυθμίζει τά της έκεΐ εκπαιδεύσεως των.
  3. Εξασφαλίζει τήν άπόκρυψιν καί διαφύλαξιν είς καταλλήλους περιοχάς καί κρύπτας τοϋ καινουργοϋς οπλισμού καί πυρομαχικών τού Ε.Λ.Α.Σ. καί τήν παράδοσιν είς τάς Βρεττανικάς δυνάμεις τοϋ αχρήστου κατ’ αρχήν οπλισμού τοϋ Ε.Λ.Α.Σ., προς συμπλήρωσιν τοϋ ύπό τής συμφωνίας τής Βαρκίζης καθοριζομένου αριθμού.
  4. Αναδιαρθρώνει τήν συνομωτικήν κομματικήν όργάνωσιν καί καθοδηγεί τους παραμένοντας είς τάς πόλεις καί τά χωρία, άφ’ ενός μέν  διά τήν έντεχνον προπαγανδιοτικήν έκμετόλλευσιν τής οικονομικής άθλιότητος τοϋ λαού, άφ’ ετέρου δέ διά τήν τήρησιν νομιμόφρονος στάσεως προς παραπλάνησιν των Κρατικών Αρχών.

Τό έπίσημον Κράτος εξ άλλου, εύρεθέν προ πραγματικών ερειπίων καί πλήρους οικονομικής έξαθλιώσεως καί δυστυχίας τού λαού, έκ τής τετραετούς κατοχής καί τής καταστροφικής δράσεως τών Κομμουνιστών μετά τήν άπελευθέρωσιν, αρχίζει τήν έκ τοϋ μηδενός περίθαλψιν τοϋ λαοϋ καί τήν σταδιακήν άνασυγκρότησιν τών Κρατικών Υπηρεσιών καί τού Στρατοϋ, μέ τήν βοήθειαν τών συμμάχων Βρεττανών κατ’ αρχάς καί Αμερικανών βραδύτερον.