του Μάνου Ηλιάδη, ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ 19/6/2010
Το ένα δισ. ευρώ ξεπερνούν οι υποχρεώσεις της εταιρείας, που παραμένει ακέφαλη, ενώ περισσεύουν τα μεγάλα λόγια για εξορθολογισμό και σχέδια ανάπτυξης.
Μέχρι τα τέλη Ιουνίου θα πρέπει να έχουν δημοσιευθεί στο Διαδίκτυο οι ισολογισμοί των 10 ΔΕΚΟ με τα μεγαλύτερα χρέη, Π.Χ.ΟΣΕ, ΗΣΑΠ,ΗΛΠΑΠ κλπ και φυσικά μεταξύ αυτών και ο ισολογισμός των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ).
Μία ματιά στον μη δημοσιευθέντα ακόμη ισολογισμό της εταιρείας, που απέκτησε η στήλη, δίνει μία εικόνα η οποία θα έπρεπε να κάνει πιο φειδωλούς στα λόγια όσους στο ΥΠΕΘΑ αναφέρονται επί εννέα ολόκληρους μήνες στην ανάγκη εξορθολογισμού) και στις προθέσεις τους ή σχέδια για την αναπτυξιακή πορεία της κρατικής αυτής βιομηχανίας και να συνειδητοποιήσουν ότι είναι καιρός -αν δεν είναι ήδη αργά- να περάσουν επιτέλους στην πράξη.
Μερικά στοιχεία από τον ισολογισμό της χρήσεως του 2009 είναι αρκετά, για να καταδείξουν την οικτρή κατάσταση στην οποία ευρίσκονται τα ΕΑΣ. Η εταιρεία έκλεισε για μία ακόμη φορά τη χρήση του περασμένου έτους με ζημίες (προ φόρων) 164.684.968,32 ευρώ. Αν στις ζημίες αυτές προστεθούν και οι ζημίες προηγουμένων χρήσεων, το σύνολο ανέρχεται σε 743.131.303,16 ευρώ! Η καταστροφική πορεία της εταιρείας τον περασμένο χρόνο φαίνεται και από τη σύγκριση με τα αποτελέσματα χρήσεως του προηγουμένου έτους (2008), η οποία έκλεισε με ζημίες 125.323.243,10 ευρώ (έναντι 164,68 εκατ. του 2009), με το υπόλοιπο ζημιών προηγουμένων χρήσεων να ανέρχεται σε 617.808.060,06 ευρώ (έναντι 743,13 εκατ. ευρώ το 2009).
Η τραγική αυτή εικόνα ολοκληρώνεται αν δει κανείς τις μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της εταιρείας:
135.341.598,05 ευρώ οι βραχυπρόθεσμες και
866.679.739,41 ευρώ οι μακροπρόθεσμες, ένα σύνολο δηλαδή που ξεπερνά το 1. δισ. ευρώ (!) , ή, για την ακρίβεια, 1.002.021.337,46 ευρώ.
Για να προκύψει το οικτρό αυτό αποτέλεσμα θα πρέπει να δοθούν και τα συνολικά έσοδα (εκ πωλήσεων) της εταιρείας, τα οποία το 2009 ανήλθαν σε μόλις 45.282.632,18 ευρώ, όταν οι δαπάνες μόνο για τη μισθοδοσία του προσωπικού είναι σχεδόν διπλάσιες. Συγκρινόμενες με τις πωλήσεις του 2009, οι πωλήσεις της εταιρείας το προηγούμενο έτος (2008) ήταν 55.536.400,81 ευρώ, ενώ για τις πωλήσεις πρόβλεψη για το τρέχον έτος μάλλον δεν μπορεί να γίνει, πριν ολοκληρωθούν τα… σχέδια για την ανασυγκρότηση και την αναπτυξιακή πορεία της εταιρείας. Αν κρίνει, όμως, κανείς από το γεγονός ότι η εταιρεία παραμένει ακέφαλη για εννέα ολόκληρους μήνες και ότι ήδη έχουμε διανύσει το ήμισυ του έτους, μάλλον θα πρέπει να αναμένουμε και εδώ πωλήσεις- ρεκόρ (προς τα κάτω, βέβαια).
Περί διοικήσειως
Δύο λόγια, τώρα για τις συνέπειες της ελλείψεως διοικήσεως, γιατί η κατάσταση έφτασε πλέον στο σημείο να πρέπει να εξηγούνται και τα αυτονόητα. Πρώτον, ουδείς φαίνεται να ασχολείται στο ΥΠΕΘΑ με το γεγονός ότι ενώ οι πωλήσεις των ΕΑΣ για το περασμένο έτος είχαν προϋπολογιστεί στο ποσό των 95 εκατ. ευρώ, τελικά κατέληξαν σε μόνο 45 εκατ. Δεύτερον, παρά τα προαναφερθέντα χάλια, ουδείς δέησε να ελέγξει την απελθούσα διοίκηση για το ύψος των ανεκτέλεστων συμβάσεων, το οποίο ανέρχεται σε 70-80 εκατ. ευρώ και τούτο όταν το σύνολο σχεδόν του προσωπικού στην κυριολεξία κάθεται. Τρίτον, ενώ τα ΕΑΣ έχουν προεπιλεγεί από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις για την προμήθεια πυρομαχικών 40 χιλ. L60 αξίας περίπου 150 εκατ. ευρώ (σε βάθος πενταετίας) και η τελική απόφαση αναμένεται να ληφθεί σύντομα, η δυνητική αυτή σύμβαση δεν υποστηρίζεται από την εταιρεία, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει διοίκηση.
Αν για τα παραπάνω η ευθύνη ανήκει κατά πρώτον στην απελθούσα διοίκηση και δευτερευόντως στην έλλειψη εποπτείας από το ΥΠΕΘΑ, η ευθύνη ανήκα αποκλειστικό στο τελευταίο σε άλλα θέματα. Συγκεκριμένως, ενώ υπάρχουν «βεβαιωμένες» ανάγκες των ελληνικών ΕΔ δεν γίνεται το παραμικρό, για να επιταχυνθεί η ανάθεσή τους στα ΕΑΣ, με πλέον κραυγαλέο παράδειγμα την προμήθεια πυρομαχικών των 40 χιλ. (για πολυβομβιδοβόλα). Πρόκειται για μία προμήθεια 215.800 βομβίδων μάχης και 34.080 βομβίδων ασκήσεων, συνολικού ύψους 25 περίπου εκατ. ευρώ, της οποίας το σχέδιο συμβάσεως έχει υπογραφεί από τον Φεβρουάριο του 2009 (!) και μέχρι τώρα, 16 μήνες αργότερα, δεν έχει οριστικοποιηθεί.
Στην ίδια κατηγορία βεβαιωμένων αναγκών του Ε.Σ. κατατάσσεται και η προμήθεια πυρομαχικών για τα αντιαρματικά Carl Gustav, με προϋπολογισμό 15 εκατ. ευρώ. Καμία ενέργεια δεν γίνεται επίσης για τη συμμετοχή των ΕΑΣ στο πρόγραμμα των πυρομαχικών των 120 χιλ., το οποίο θα συνέβαλε σημαντικά στην επιβίωση της εταιρείας, με το ΥΠΕΘΑ να έχει αρκεσθεί στην οπωσδήποτε επείγουσα ανάγκη προμηθείας 15.000 βλημάτων από το εξωτερικό, και να αφήνει το μείζον μέρος αυτής να έρπει, χωρίς καμία ενέργεια να την οργανώσει από τώρα. Τούτο δε, όταν είναι γνωστό ότι δημιουργία γραμμής παραγωγής στα ΕΑΣ θα χρειασθεί περί τα δύο χρόνια, για να ολοκληρωθεί. Ομοίως, καμία ενέργεια ή πρόβλεψη υπάρχει για την ουσιαστική συμμετοχή των ΕΑΣ -όχι ως ενδιάμεσου- στην καταστροφή των τεράστιων αποθεμάτων παλαιών πυρομαχικών των Ε.Δ., η οποία θα ήταν μία ακόμη πηγή εσόδων για την εταιρεία.
Για οποιονδήποτε άλλον, με στοιχειώδη έστω εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα, που θα είχε την ευθύνη ανατάξεως αυτής της καταστάσεως, η εικόνα που προκύπτει από τα ελάχιστα στοιχεία που παραθέσαμε θα ήταν αρκετή για να τον κάνει να τρέχει για να διορθώσει και να περισώσει ό,τι μπορούσε. Στο ΥΠΕΘΑ όχι μόνο αυτό δεν γίνεται, αλλά δεν φαίνεται να υπάρχει καν η αίσθηση του επείγοντος για την αντιμετώπιση μίας καταστάσεως που, μέσα στα τελευταία λίγα χρόνια μόνο, έχει κοστίσει στο ελληνικό Δημόσιο πάνω από 1 δισ. ευρώ.
Το μόνο που υπάρχει και συνεχίζεται επί εννέα ολόκληρους μήνες είναι η ανιαρή πλέον φιλολογία περί ενδιαφέροντος της κυβερνήσεως για την ανάπτυξη, την ανάγκη για ανασυγκρότηση σε νέες βάσεις και εξωστρέφεια (και λοιπά γραφικά) της αμυντικής βιομηχανίας, η οποία μόνο τη δική μας νοημοσύνη δεν υποτιμά.
Αδήωτος | ADIOTOS 